vendredi 12 février 2010
Slánú na Gaeilge: aon ghníomh amháin
An Plean Straitéis 20 Bliain faoi chaibidil agam féin agus ag Seán Ó Loingsigh in Feasta na míosa seo; muid beirt ag fáiltiú roimh cruinniú Chomhchoiste na Dála a phléigh an Straitéis 20 Bliain don Ghaeilge agus a theilifísiú (Cúrsaí Reatha - Cartlann 20.01.2010); muid beirt ag labhairt faoina bhfuil le déanamh amach anseo.
Tá aiste an-tábhachtach eile ann le Conchúr Ó Giollagáin agus Brian Ó Curnáin a phléann an Plean Straitéise ag díriú 'go sonrach ar chastachtaí teanga sa nGaeltacht.'
Ba mhaith liomsa pointe amháin a dhéanamh. Tagraíonn Seán don phointe seo i measc go leor pointí tábhachtacha eile aige. Luann sé a éiginnte atá mír (g) sa faoin teideal An Ghaeilge sa tSeirbhís Phoiblí sa Straitéis, a deir go gceapfaidh an Roinn Oideachais agus Eolaíochta agus an tSeirbhís um Cheapachán Phoiblí comhshocruithe chun cur leis an gcóhort seirbhíseach poiblí atá in ann feidhmiú go dátheangach. 'Cad a chiallaíonn sé sin?' a fhiafraíonn Seán. Agus chun a fhreagra féin a léamh, beidh ort Feasta Mhí Feabhra a aimsiú in áit éigin.
Anois bheadh sé chomh dóchúil smoothy fuar a fháil in ifreann is a bheadh sé comhshocrú faoin nGaeilge a fháil ón Roinn Oideachais. Ach fág sin i leataobh. Ritheann sé liom go bhfuil aon bheart amháin a rachadh chun leasa na Gaeilge agus a chuirfeadh tuismitheoirí na Gaeltachta á labhairt lena gclann, agus cá bhfios, a chuirfeadh daoine óga á labhairt ina measc féin. (Tá laghad na gcainteoirí óga Gaeilge agus nósanna teanga na ndaoine óga i gcoitinne sa Ghaeltacht ina ábhar mór imní d'Ó Giollagáin agus d'Ó Curnáin - agus dúinn uile.) Is é an beart é ná seo: riachtanas líofachta Gaeilge a bheith ag teastáil le haghaidh gach ceathrú post sa tseirbhís phoiblí agus san earnáil leathstáit. Ní hacmhainn Ghaeilge atá i gceist agam ná cumas 'feidhmiú go dátheangach'. Is éard tá i gceist agam go gcaithfeadh gach ceathrú duine a gheobhadh post sa státseirbhís a bheith in ann an Ghaeilge a labhairt mar ghnáth-theanga laethúil.
An mbeadh dóthain daoine ann? Moladh ag Seán: comhairle a lorg ar an gCoimisinéir Teanga; labhair seisean faoi chúrsaí oideachais cheana.
Molann an bheirt theangeolaí ina n-aiste siadsan cur le Scéim Labhairt na Gaeilge agus níl aon dabht ach gurb in a choinnigh na Gaeltachtaí ag labhairt na Gaeilge sna 1930í nuair a thug Tomás Ó Deirg isteach é an chéad uair. Aontaím leo. Ach chomh maith leis sin tá gá le spreagadh buan fadtréimhseach. Cén spreagadh fadtréimhseach ab fhearr ná obair do dhaoine óga?
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Smaoineamh maith. Ach bheith Rialtas láidir, atá sásta na Ceardchumainn a throid, de dhíth.
RépondreSupprimerI bhfianaise na cathanna eile atá le troid acu - agus i bhfianaise nach bhfuiltear ag fostú duine ar bith, ....
An pointe céanna a dhéanann Seán Ó Loingsigh, a Aonghuis. Ach cuid de phobal na tíre na ceardchumainn agus cinneadh le déanamh acu mar atá againn ar fad: cén cineál todhchaí atáimid ag iarraidh don Ghaeilge? Os a choinne sin is ceist cearta é. Cén chaoi ar féidir leis an tseirbhís phoiblí freastal ar phobal na Gaeilge gan daoine a labhraíonn Gaeilge a bheith ag obair ann?
RépondreSupprimerAontaoim leat ach beidh deachtaireachtaí ann chun an beart seo a chur i gcrích.
RépondreSupprimercén cineál todhchaí atáimid ag iarraidh don Ghaeilge?
RépondreSupprimerAr chuir aoinne an cheist? Agus an bhfuil an pobal trí chéile gafa leis an bplé? Feictear dom nach bhfuil ach mionlach a labhraíonn í agus mionlach ar fuath leo í bainteach leis an bplé.
Anuraidh, agus mé i mBaile Átha Cliath do scrúdú an Fhorais, Córas Creidiúnaithe d’Aistritheoirí, bhí ochtar feitheoirí ar an láthair, agus ní raibh Gaeilge ag a bhformhór, ná ag an bpríomhfheitheoir, más buan mo chuimhne.
RépondreSupprimerMura bhfuil Foras na Gaeilge féin in ann/sásta daoine le Gaeilge a aimsiú agus a fhostú do scrúdú Gaeilge fearacht 'Córas Creidiúnaithe d’Aistritheoirí', cén teachtaireacht atá ansin, meas tú?