An tAraltas Gaelach

Sin thuas cuid de na sciatha breátha a mhaisíonn Irish Families le hEdward MacLysaght. Cúpla rud le tabhairt faoi deara, sílim. Sa chéad áit na dúile beo atá le feiceáil ar na sciatha. Tá an t-alt breá seo ag Nicholas Williams ina dtaobh ina leabhar álainn, Armas, lgh 14-5:

Is suntasach a fhairsinge is atá fíora áirithe in araltas na nGael nach bhfuil róchoitianta in araltas Shasana ná na Mór-roinne. Ar na dúile beo a fhaightear go fairsing in araltas na dtaoiseach Gaelach áirítear an torc, an carria, an cú, an bradán, an nathair nimhe agus an laghairt. I measc na nithe eile atá coitianta in araltas na nGael d'fhéadfaí an ghrian, an lámh dhaonna agus cineálacha éagsúla crann a lua. Tá siad sin uile chomh coitianta sin san araltas Gaelach nach dócha gur de thaisme a fheictear ann iad. Is gnéithe formhór na nithe sin de dhealbhra págánach na gCeilteach in Éirinn, an Bhreatain agus ar an Mór-roinn i gcoitinne. Tagtar orthu go forleathan sna hiarmsaí atá ar caomhnú d'ealaín chultasach na gCeilteach réamh-Chríostaí agus atá léirithe ag seandálaithe.

An dara rud atá le tabhairt faoi deara gur i mBéarla a thug Éamonn Mac Giolla Iasachta na sloinnte.

Níor mhiste a lua chomh maith, chomh fada is a bhaineann le Príomh-Aralt na hÉireann de, ní leis an sloinne, nó leis an sliocht, an t-armas, ach leis an gceann fine.

Is maith liom an t-araltas seo, caithfidh mé a rá. Tá rómáns ag baint leis, agus dathanna geala. Gan trácht ar dhiamhrachas na siombailí.